Chile od dawna jawi się jako kraj silnie uzależniony od importowanych paliw. Rosnące zapotrzebowanie na energię jest zaspokajane przez spalanie węgla i oleju napędowego. Kraj jest też dużym importerem LNG.
Silnej zależności od paliw kopalnych towarzyszy stały wzrost kosztów wytwarzania i cen energii elektrycznej. Gdy koszty krańcowe 1 MWh energii elektrycznej w Chile przekroczyły 240 dolarów, rząd Chile zainteresował się źródłami odnawialnymi, zwłaszcza fotowoltaiką, oraz sposobami przyciągnięcia zagranicznego kapitału do sektora energetycznego, by zdecydowanie zmienić sposoby wytwarzania energii.
Najważniejszymi technologiami odnawialnymi na rynku chilijskim są hydroenergetyka, energia słoneczna i wiatr. Wzrost znaczenia sektora energii odnawialnej w Chile jest napędzany przez brak hamujących rozwój OZE regulacji oraz stabilne i przychylne energetycznym innowacjom otoczenie gospodarcze i polityczne.
W 2018 roku, po pięciu latach szybkiego rozwoju różnych technologii odnawialnych, udało się zwiększyć udział tego sektora w rynku energii z 5 do 18%.
Energia słoneczna
Łączna moc 10 największych elektrowni fotowoltaicznych w Chile wynosi 1 173 MW, przy czym największa instalacja liczy 196 MW. Chile zamierza zwiększyć udział źródeł odnawialnych do 60% do 2035 r. i do poziomu 70% do 2050 r. Przy obecnym tempie wdrażania technologii OZE cele te mogą zostać zrealizowane z wyprzedzeniem.
Energia wiatru
Podobnie jak w obszarze fotowoltaiki, łączna moc 10 największych farm wiatrowych w Chile przekracza 1 GW. Trwają prace nad kilkoma nowymi projektami. Przoduje w tym firma Colbun, której farma wiatrowa o mocy 607 MW będzie jednym z największych tego typu instalacji na świecie.
Biorąc pod uwagę długoterminowe cele rządowe, oczekuje się szybkiego rozwoju zarówno w zakresie energii słonecznej, jak i wiatrowej. Plany zakładają, że tempo zostanie utrzymane a Chile ma szansę stać się przykładem na sukces we wdrażaniu energii odnawialnej.
