Państwo o najmniejszym smogu – Nowa Zelandia

Nowa Zelandia jest regularnie wymieniana jako państwo o wyjątkowo czystym powietrzu. Raport WHO wskazuje ten kraj jako najczystszy na całym świecie^I)http://www.mfe.govt.nz/node/21225.

Nowa Zelandia ma w tej chwili najniższe stężenie cząstek PM2.5 na całym świecie. Wśród równie czystych państw wymienić można Wyspy Salomona, Kiribati oraz Brunei. Nieco gorzej wypadają Szwecja, Fidżi, Australia, Kanada, Finlandia i Estonia.

Czysta Nowa Zelandia

Mieszkańcy Nowej Zelandii cieszą się czystym powietrzem nie bez przyczyny. Notowane pogorszenia stanu powietrza są powodowane głównie przez czynniki niezależne i czasowe, a nie przyczyny systemowe, takie jak działalność miejscowego przemysłu.

Według informacji Ministerstwa Środowiska Nowej Zelandii ^II)http://www.who.int/phe/health_topics/outdoorair/databases/en jednym z najważniejszych czynników wpływających na jakość powietrza w kraju jest palenie drewnem w kominkach i przydomowych piecach grzewczych. Proceder ten odpowiada za 58 proc. rocznej emisji zanieczyszczeń powietrza. Problem jest szczególnie widoczny zimą w południowych rejonach kraju, gdzie klimat jest ostrzejszy i bardziej czuć sąsiedztwo bieguna południowego.

Między 2001 a 2013 rokiem emisje najważniejszych zanieczyszczeń powietrza spadły, w zależności
od regionu, o 26 do 52 proc., głównie ze względu na poprawę jakości paliwa oraz zaostrzenie standardów emisji zanieczyszczeń do atmosfery.

Jednak doświadczenia Nowej Zelandii są trudne do przeniesienia na inny grunt. Kraj leży na wyspach, w wielkiej odległości od innych państw, z których zanieczyszczenia po prostu są rozpraszane przez silne wiatry nad oceanem. Na jakość powietrza wpływ ma również stosunkowo niskie zaludnienie. Dla porównania, powierzchnię nieco mniejszą od Polski zamieszkuje zaledwie 4,6 mln ludzi, osiem razy mniej niż nasz kraj.

Wyzwania

Fakt, że Nowa Zelandia ma w tej chwili najlepsze powietrze na świecie nie oznacza, że nie musi się mierzyć z żadnymi wyzwaniami klimatycznymi. Przykład tego kraju dobrze pokazuje globalny charakter problemu zmian klimatycznych, które dotykają wszystkich, niezależnie od położenia. Nowa Zelandia odpowiada za emisję 0,1 proc. wszystkich zanieczyszczeń do światowej atmosfery. Tymczasem od 1972 roku koncentracja dwutlenku węgla nad terytorium kraju wzrosła o 21 proc.

Zmiany w atmosferze nad wyspami powodują również inne zagrożenia, niż tylko niekorzystny wpływ na układ oddechowy. Z powodu położenia Nowa Zelandia jest narażona na efekty dziury ozonowej nad południowym biegunem. Przekłada się to na wysoką ekspozycję na promieniowanie ultrafioletowe, a tym samym na zwiększone ryzyko nowotworów skóry.