Jednym z podstawowych elementów bezpieczeństwa energetycznego każdego z państw jest stworzenie oraz rozwijanie infrastruktury energetycznej. To właśnie ona stwarza możliwość kontrolowania przepływu surowców, negocjowania korzystnych warunków umów z kontrahentami czy też, w razie kryzysu, zapewnia ciągłość dostaw nośników energii do gospodarki.
Infrastruktura energetyczna wchodzi w skład tzw. infrastruktury krytycznej (IK). Jak podaje Rządowe Centrum Bezpieczeństwa, pod tym pojęciem należy rozumieć „rzeczywiste i cybernetyczne systemy niezbędne do minimalnego funkcjonowania gospodarki i państwa”. Należy tutaj jednak uściślić, iż nie każdy obiekt strategiczny jest zaliczany do infrastruktury krytycznej, ponieważ o tym decydują szczegółowe kryteria zawarte w Narodowym Programie Ochrony Infrastruktury Krytycznej. Definicję IK określa również ustawa o zarządzaniu kryzysowym, według której są to systemy oraz wszelkie ich składowe, powiązane obiekty (w tym obiekty budowlane), urządzenia, instalacje, usługi kluczowe dla bezpieczeństwa państwa i jego obywateli, a także służące zapewnieniu sprawnego funkcjonowania administracji publicznej, instytucji i przedsiębiorstw.
Do elementów systemu infrastruktury krytycznej zalicza się m.in. systemy zaopatrzenia w energię, surowce energetyczne i paliwa (np. podziemne magazyny gazu, rurociągi, inteligentne sieci, infrastruktura przesyłu i dystrybucji). Element ten z każdym rokiem nabiera coraz większego znaczenia, zarówno geopolitycznego oraz ekonomicznego. Determinowane jest to rozmaitymi czynnikami. Analizując stosunki międzynarodowe państw Europy Środkowo-Wschodniej można wyróżnić dwa główne czynniki, które zwiększają znaczenie tego elementu infrastruktury państwa: chęć dominacji w regionie przez niektóre państwa oraz zysk ekonomiczny.
W związku z wymienionymi czynnikami, państwa słabsze powinny dążyć do rozwoju infrastruktury energetycznej oraz modernizowanie już istniejącej. Ma to kluczowe znaczenie dla zapewnienia ich bezpieczeństwa energetycznego, ponieważ im więcej możliwości sprowadzania surowców energetycznych z różnych źródeł, tym lepsza staję się ich pozycja geopolityczna oraz negocjacyjna. Natomiast posiadanie infrastruktury pozwalającej na korelację z ograniczoną liczbą państw lub kontrahentów znacząco ogranicza swobodę podejmowania decyzji przez państwa. Warto tutaj zwrócić również uwagę na to, iż państwa silniejsze, czyli posiadające surowce energetyczne, infrastrukturę oraz są dystrybutorem surowca często podejmują działania mające na celu spowolnienie inwestycji państw słabszych.
Zagadnienia dotyczące infrastruktury energetycznej, a także wiele innych, m.in. odnoszących się do odnawialnych źródeł energii, integracji rynku elektroenergetycznego oraz bezpieczeństwa energetycznego, jak i energetyki jądrowej i sztucznej inteligencji będą poruszane w ramach V Konferencji Naukowej „Bezpieczeństwo energetyczne – filary i perspektywa rozwoju” w Rzeszowie (30-31 marca 2020 r.).
Celem Konferencji jest wniesienie wkładu w dyskusję naukową i ekspercką dotyczącą sektora energii, stąd wydarzenie kierowane jest do szerokiego grona odbiorców: naukowców, ekspertów i praktyków z branży, przedstawicieli administracji, studentów. Uczestnicy konferencji będą mieli możliwość przygotowania artykułów naukowych, które (po uzyskaniu pozytywnych recenzji) mogą zostać opublikowane w punktowanych czasopismach naukowych.
Głównym Partnerem Konferencji zostali: PGE Polska Grupa Energetyczna S.A., PKN Orlen S.A.
Partnerem Srebrnym Konferencji zostały: Województwo Podkarpackie, Polskie Sieci Elektroenergetyczne, MPWiK Rzeszów, ML-SYSTEM, Polska Spółka Gazownictwa, Towarowa Giełda Energii, PERN.
Partner Brązowy: Gas-Trading S.A., Asseco Poland, Fundacja Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego im. Ignacego Łukasiewicza w Bóbrce.
Konferencja została objęta patronatem Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, a także patronatem honorowym Ministra Klimatu, Prezesa URE, Dyrektora Rządowego Centrum Bezpieczeństwa, Parlamentarnego Zespołu Energii i Klimatu, Prezesa GUS, NCBiR, Narodowej Agencji Poszanowania Energii, Przewodniczącego Komisji Gospodarki i Rozwoju Sejmu RP, Polskiego Towarzystwa Morskiej Energetyki Wiatrowej, Wojewody Podkarpackiego, Marszałka Województwa Podkarpackiego, Prezydenta Miasta Rzeszowa oraz Rektora Politechniki Rzeszowskiej im. Ignacego Łukasiewicza.
Zgłoszenia udziału w Konferencji przyjmowane są do 6 marca 2020 r.
Szczegółowe informacje o Konferencji dostępne są na stronie: www.instytutpe.pl/konferencja2020
